visumperikelen, en de rest...;

Het is nu nog ongeveer een maand voor we vertrekken, welgeteld nog 31 keer in ons bedje hier in België slapen. Soms krijgen we het benauwd, als we denken aan wat er eigqenlijk allemaal kan gebeuren. Soms krijg je een naar gevoel als je bedenkt wat je hier allemaal zo graag doet, en dat je dat allemaal moet achterlaten. Je krijgt een krop in de keel, als je denkt aan het afscheid van iedereen...
Bij veel dingen die ik doe, heb ik zo het gevoel: het is de laatste keer. Volgend jaar komt het nu niet terug.
En dan de lijst met praktische zaken die precies steeds langer wordt. Dan wel de auto in het bijzonder.
Met de papieren zal het precies nog meevallen. Ons visum voor Iran ligt klaar op de ambassade, en vrijdag kunnen we dit voor Pakistan ook al ingeven, het is geldig voor één jaar, met een verblijf van max 6 maand . De Chinese ambassade is voor ons voorlopig onbereikbaar. vrijdag zal Christine 'life' gaan kijken op de Tervurensesteenweg in Brussel. Hopelijks gaat dit ook vlot.
Ook de carnet de passage, of het autopaspoort, en onze reisverzekering bij Touring is in orde.
Nu de volgende week verder nadenken op de medicatie die we meenemen, en vooral wat e doen of niet doen tegen malaria. Wellicht nemen we alle natuurgeneesmiddelen die ter beschikking zijn preventief, en nemen we een sterk middel(Larian) mee, voor het geval dat er malariasymptomen opduiken.
We werken ook nog de inentingen af, en dan maar voorzichtig zijn?