15 december ’06

Kuala Lumpur
We slenteren wat in Chinatown rond, maar vinden niet direct onze draai in deze wereldstad. De hitte slaat vermoeiend op ons en we blijven wat nostalgie hebben naar Kuala Assebroek.
Je bent geneigd van de ene geklimatiseerde ruimte naar de andere te lopen! De metro is ideaal: lekker fris. Je zou erop blijven zitten.
We nemen de metro gewoon naar een willekeurige bestemming in een buitenwijk, om het gewone leven hier, buiten het stadscentrum te zien. Na enkele haltes zitten we tussen de plaatselijke mensen. Iedereen houdt ons in het oog. Wat komen die hier in godsnaam doen??
We stappen af tussen enkele gore flatgebouwen. Een beetje te vergelijken met de Bijlmer nabij Amsterdam. De reusachtige gebouwen worden bewoond door een moslimbevolking. Tussen de gebouwen wordt buiten geleefd. Het ziet er erg gezellig uit. We worden aangestaard alsof we wereldwonderen zijn.
Nog een halte verder. Een heel andere wijk. Veel meer gemengd. Je ziet weer vrouwen met de rode stip op het voorhoofd, teken van Hindoe. Een biertje is ook te krijgen. Gezellige restaurantjes en winkels zomen de wijk af, maar krottewijken staan ook her en der verspreid. Dit is dan de andere kant van de hoogste twintowers ter wereld…
We zijn vroeg terug op onze kamer en zetten radio Kievitstraat aan. Dit zijn al onze CD’s van thuis, die op de computer staan, die we in random laten spelen. De nostalgie blijft doorwerken. Nog een week en we zijn thuis…
We zitten er ook een beetje aan vast, omdat we wat dagen over hebben, en in Singapore moeten eindigen. (Indien we niet naar Singapore zouden moeten, zouden we overmorgen de Straat Van Malaca oversteken, naar Indonesië,Sumatra, en zo onze reis richting Australië verderzetten.)




16 - 19 december ’06


Kuala Lumpur
We kennen nu in de wereldstad Kuala Lumpur goed de weg! We weten hoe het metrosysteem werkt, en laten ons volledig door de stad en zijn drukte opslokken.
De gebouwen zijn indrukwekkend. Vooral de twintouwers, op één na de hoogste wolkenkrabber ter wereld. Volledig opgebouwd met Europees roestvrij staal. De stijl en de inplanting is magnifiek. Een monorail metrostel kietelt de tenen van de wolkenkrabber…Je waant je in Walibi of zo.
Op de benedenverdieping is een prachtige concertzaal. We nemen ticketten voor een concert van Tsjaikovsky.
Maar, op onze sandalen en met kniebroek kunnen we niet binnen… Vlug naar de supermarkt om schoenen, een hemd, een broek.
Daar staan we dan, sinds zes maand weer in ‘gewone’ kleren. Het is wat onwennig, maar ergens wel plezant, omdat je het gevoel hebt je toeschouwersrol als reiziger eens opzij te zetten, en weer deel te nemen aan het leven.
We staan versteld over de informatica, hier in dit deel van Azië. We komen een’digitaal shoppingcenter’tegen (groter dan de makro), en…raken er niet meer buiten! We vergapen ons aan zoveel moderne communicatiemiddelen, en laten ons alles haarfijn uitleggen. Het wordt een interessante ‘cursus multimedia-communicatie-GPS’. Als je hier een internetabbonnement neemt, kun je overal draadloos rechtstreeks op internet. Kleine mobiele systeempjes, met opvouwbaar klavier,scherm…enz vliegen als zoete broodjes over de toonbank Daar staan we in Europa wel nog een tijdje vanaf.
Het scheelt geen haar of we laten een gloednieuwe computer voor thuis samenstellen, maar de douane weet je wel….
Ja, enkele dagen geleden stapten we nog in het oerwoud waar aboriginals leven, wat een verschil in hetzelfde land!
Toch blijf je in Azië. Het is warm, waardoor alles op straat gebeurt: verkoop, eten, je schoenen laten herstellen…Onder onze eigen zweetstromen laten we ons volledig door die immense drukte overspoelen. Heerlijk een beetje in Kuala Lumpur te wonen!

20 december ’06

Kuala Lumpur – Singapore
Met spijt ‘verhuizen’(ja, we hebben hier echt een beetje gewoond tussen de Maleisiërs) we vandaag naar Singapore, met de nachttrein. Morgen om 8h komen we toe.